CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Monday, May 11, 2009

Leadership

Last Saturday, I went to school to have my Leadership Training Seminar under AMA. They got Mr. Lafferty, the General Manager of Procter and Gamble Phils., to share his insights to us. Here are some of the things that he mentioned during his talk:

1. A principle is not a principle until it costs you something.

2. When you're comfortable with where you are, you're not growing.

3. Using less of what was given to you is sacrificing the Gift.

4. Getting what you deserve is absolutely better than getting what you can get.

PS. Aiyo... I wrote something before posting this. I was planning to share it too, but then, at some point while I was writing it, I lost interest. Hahaha... Madalas akong ganun these days. Sayang tuloy yun. I'm starting to have a "high level of mobility".XD Tsktsk... This is not good.

Wednesday, April 22, 2009

Wisdom

I found this article from a website. It was originally written in Mandarin by a popular (and cute, hahaha) male artist who loves to write. I think someone just compiled and translated them (thanks to him/her). Anyway, I thought it'd be worthy to put it here to remind me of so many things about life and its beauty. :) Here it is!

Ya Lun said some things that are worth remembering!

01. Everyday, tell yourself once, "I'm really not bad"
02. Being angry is using matters other people made mistakes in to punish yourself
03. Without friends in life, is like not having any sunshine in life
04. Tomorrow's hope let us forget today's pain
05. If life is being stripped off of ideals, dreams, imagination, then life is just a pile of empty boards
06. Giving out light is not only the sun's privilege, you can shine too.
07. Foolish people use their body to control their mind, wise people will use their mind to control their body
08. The best and only way to achieve happiness is to treasure what you have, and forget what you do not have
09. Greed is the most real form of poverty, being satisfied is the most real form of wealth.
10. You can use love to get the whole world, you can also use hatred to lose the whole world.
11. How much one is worth, is decided by the moment one was under temptation (To see if he/she gives in to temptation or seduction)
12. Youth is the only time we have the rights to weave our dreams
13. Youth – an immediate classic that can never be redeemed
14. Without language that expresses love, all the words will be meaningless
15. True love, should exceed the length of life, the width of the mind and the depth of one’s soul
16. The power of love can be so great that it can make one forget everything, yet it is so small that it cannot tolerate a little bit of jealousy.
17. At the instant one is really enlightened, he will give up pursuing the world material gains and start pursuing the real wealth from his spiritual world
18. As long as one has confidence, one will never fail
19. No matter when you start, the important is once you start, then don’t stop. (Persevere)
20. No matter when you are ending, the important thing is not to regret and lament after ending.
21. A person’s biggest enemy is his own weakness.
22. A person’s best friend is his own courage and braveness.
23.”Impossible” only exist in a foolish person’s dictionary.
24. Bear the highest hope, put in your best effort, and be prepared for the worst results
25. Home! Home Sweet Home! There’s nothing more beautiful than home and family.
26. Idling will cause a person’s mental intelligence to rust
27. In every matter, one needs to look at it from many different perspectives
28. In places with ideals, hell is heaven
29. In places with hope, pain and sufferings can also become happiness
30. All kinds of victories, compared to conquering your own self, is not worthy of mentioning.
31. All kind of defeats, compared to the failure of losing one self’s (identity), is not worth mentioning.
32. God never did complain about man’s ignorance, yet man is complaining about God’s unfairness
33. Wonderful life should be filled with hope and anticipation, surprise and gratitude.
34. The most tiring thing in the world, is to live your life in hypocrisy
35. It is only a thought when you think if you are able or unable to do it
36. The first youth is given by God; the second youth depends on one’s diligence
37. You will feel more comfortable showing someone concern, if you do not have much anticipation (of any rewards)
38. Thoughts are like drills, it needs to be focus at one point in order to have enough strength
39. As long as one doesn’t lose his directions, he will not lose his identity
40. If you ever eulogized dawn, then please also embrace the night
41. Greetings does not have to be solemn and serious but it must be sincere and touching.
42. In life the important thing is not the position you are in, but the direction you are going
43. When you can fly, do not give up flying
44. When you can dream, do not give up on your dreams
45. When you can love, do not give up on love
46. Life is too short, when you give up today, you may not be able to get it tomorrow
47. Genius is 1% of inspiration with 99% of hard work
48. Man always treasure what they have not got, and forget what they have
49. Happiness can be doubled, only when you know how to share
50. You must first be able to look up to yourself, only then will others think highly of you
Translated by Tiffany@Fahrenheit Globa1
Source:飞轮海E视网

Thursday, January 1, 2009

Hindi dapat ganito...

pero sa katunayan, ganoon na nga...

http://vicissitude- decidido. blogspot. com/2008/ 12/world- is-fucked- up.html

Matagal na sa aking ipinadala ng kaibigan ko ang link na ito. Sa ym pa nga. Paulit-ulit niyang sinabi sa akin na kailangan kong basahin ang nakasulat dito pero dahil masyado akong maraming ginagawa ng mga panahon na iyon, hindi ko na ito naasikaso. Akala ko kasi isa lang ito sa mga "OMG-my-crush-smiled-at-me" na tipo ng blog entry. Hanggang sa nakita ko na naman ang link na ito sa isa sa mga mensaheng natanggap ko sa email.

Ang lapit. Pakiramdam ko ngayon ang lapit ng mga pangyayaring ito sa akin. Nung isang araw, sa news ko lang napanood ito. Ngayon, nababasa ko mula sa isang pangkaraniwang estudyante... na kasing edad ko... na marahil ay katulad ko rin... ang ganitong pangyayari.

Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Wala pa sa ayos ang aking pag-iisip dahil kasasalubong ko pa lang sa bagong taon. Ang gusto ko lang, ibahagi sa ibang tao ang saloobin ng dalagang ito. Kailangan ng pamilya niya ng dasal. Grabe siguro ang takot at poot na nararamdaman niya, ngunit hanga ako dahil matapang niyang naisulat ang mga ito.

Haaay... Nakalulungkot isipin na maraming umaabuso sa kanilang kapangyarihan.

"Hindi nila kami kilala! Sabihin mo nga sa kanila kung sino ako!"

"Tatandaan kita!"

Pangarap ko pa namang maging isang politiko. Kaya lang minsan, nakatatakot. Nakatatakot na sa pagpasok ko roon ay baka masilaw ako sa kapangyarihan at umasta na lamang ako na kagaya nila. Sila... Minsan tuloy, naiisip ko, ganoon ba talaga sila kasama? Siguro naman hindi sila pinalaki ng mga magulang nila nang ganun. Ano ba talaga ang problema, yung mismong sistema o yung mga taong nakaupo sa puwesto at nagpapatakbo ng gobyerno?

Lahat na ata ay nabanggit na ng mga taong nag-comment sa post ng dalagang ito na may 56 anyos na ama at 14 anyos na kapatid na naging biktima ng pang-aabuso ng kapangyarihan, kaya dapat ko na atang itigil ito.

Ipinagdarasal ko lang na sana huwag magpadaig ang mga taong nasa posisyon sa kapangyarihang taglay nila. Naniniwala ako na may kabutihan pa rin na natitira sa kanila. Sana naman gamitin nila ito upang makagawa ng mabubuting bagay. Kung tutuusin, ipinagkaloob lamang ito ng mga tao sa "ibaba" eh, ng mga karaniwang tao. Kaya wala silang karapatang magmalaki at gamitin ito upang kunin ang nais nila habang may ibang naaabuso.Tulungan naman sana nila tayong ibangon ang bansa natin at ang estado nito sa mundo.

Madalas kong nararamdaman at nakikita na marami pang mga kagaya ko na umaasang makababangon muli ang Filipinas mula sa pagkakalugmok. Sana naman huwag hayaan ng mga pinuno na mawala ang pag-asang ito. Sana, hindi pa SILA ang maging dahilan ng pagkamuhing nararamdaman ng mga kapwa ko Filipino.

Manigong bagong taon!

Sunday, December 21, 2008

Martians (vs/<3) Venusians




IF I WERE A BOY
Beyonce feat. R. Kelly

[Beyonce:]
If I were a boy
Even just for a day
I'd roll out of bed in the morning
And throw on what I wanted then go
Drink beer with the guys
And chase after girls
I'd kick it with who I wanted, and I'd never get confronted for it
Cuz they'd stick up for me

If I were a boy
I think I could understand
How it feels to love a girl
I swear I'd be a better man
I'd listen to her
'Cuz I know how it hurts
When you lose the one you wanted
'Cuz he's taken you for granted
And everything you had got destroyed

[R. Kelly:]
If you were a boy
Then, girl, you'd understand
You need to stop listenin' to your friends
Love, respect, and trust your man
So I go to the clubs with the guys
And sometimes flirt with the girls
I should be able to roll out, as long as I'm comin' home to you
And give you the world

But you're not a boy
So you don't have a clue
How I work and pay the bills
Girl everything I do is for you

[Beyonce:]
I'd listen to her
'Cuz I know how it hurts
When you lose the one you wanted
'Cuz he's taken you for granted
And everything you had got destroyed

[Both:]
If I were a boy (If I were a girl)
I would turn off my phone (I wouldn't play games)
Tell everyone it's broken
So they'd think that I was sleeping alone (girl you know that's wrong)
I'd put myself first
And make the rules as I go
'Cuz I know that she'd be faithful
Waiting for me to come home, to come home

[R. Kelly:]
But you're not a boy
So you can't understand
You are not a perfect woman
And I am not a perfect man

[Both:]
I'd listen to her
'Cuz I know how it hurts (and I know how you feel)
When you lose the one you wanted
'Cuz he's taken you for granted
And everything you had got destroyed (said I'm sorry)

[Beyonce:]
It's a little too late for you to come back

[Both:]
But I can't let you go, 'cuz I'm too attached
If you thought I would wait for you
You thought wrong

But you're just a boy....



Awww… The only word I was able to utter after I listened to this was…


"Intense"


LOL. I can actually feel the conflict between the boy and the girl in this song. I think it has 3 versions. The original one only has Beyonce and the second version has both Beyonce and Lee Carr, and the third has Beyonce with R. Kelly (now, the latter version was the most "intense"! Hahaha… While my little brother and I were listening to it, I laughed hard because R. Kelly was like screaming at some point.XD Geez, must have internalized the song too much. Kidding. But his version is clearer and better than Lee Carr's---but his version's nice too. The lyrics there are somewhat different.)

Anyway, that's beside the point…

*sighs* I think the scenario in the song really happens to many people who are in relationships. So there… Maybe that's the reason why it struck me. If only boys and girls would acknowledge their differences with the opposite sex, then maybe they'd be able to avoid unnecessary conflicts. :(

I've been reading the famous book, "Men Are From Mars, Women Are From Venus"[ Hey, stop raising your eyebrow. Hahaha… Nahhh… You might ask why the heck am I reading such kind of books… Well, I love psychology. I love studying people's thinking and behavior. But I think, I'm not so into it anymore. Maybe because I got sick of my research paper about courtship traditions way back in first year. HAHAHA… I'm currently interested in politics/societal issues. Ok, I sound like an old maid. Hahaha… Maybe I can share some of my views about our country's future next time.XP]. It talks about the myth that men and women are from different planets, but when they met and lived on Earth, they have forgotten that they think and behave in totally different (and sometimes, conflicting) ways. The author then presents contrasting beliefs and attitudes of both sexes and attempts to reconcile these by presenting pieces of advice as to how they would act in case such and such situation arises.

I haven't read the whole book yet. It would take some time before I do so, though, because I have more interesting and productive things to do than to dissect men's and women's brains. Hahaha… Besides, I realized that the pages I have read so far were just like reminders that meant to reinforce what I already know about both sexes [Ok, this is way different from saying that I know it all and that I'm a master when it comes to handling relationships.XD I can never say that I can manage love… because it's a complicated thing. It actually disturbs me when other people say/brag that they are 'mature' enough to be in a relationship, that they are good in handling their relationships, yadda yadda…] I think the author is correct in saying that Martians and Venusians have only forgotten that they came from different planets.

So yeah… I suppose the author's main goal in writing the book was to remind all of us that people from "different planets" can actually live and love each other if only they'd be constantly aware of their differences and learn how to communicate with the other party tactfully… If only men and women would learn to give way. :)

Yesterday, it was mommy and daddy's wedding anniversary! Woohooo!!! Happy anniversary! Before I slept, I was annoying my little brother to death because I wanted him to download the song for me. When daddy heard it and heard me laughing at R. Kelly, he asked me why I like the song so much. I said it is because the song speaks of a truth. It reminded me of things. And! And! I see the Martian and Venusian differences in my parents' relationship too, but until now, they're still together! :) Daddy just told me something like this: "Alam mo kung bakit? Kasi bata pa lang kami nandyan na yung foundation na kailangan para sa isang relationship. Naging Christ-centered. Habang maaga nagkaroon na ng 'rules' sa amin[*I think he's not referring to restrictive rules here]… Na dapat magbigayan… umintindi…"

Wow. What a good way to end the day. Hahaha… Daddy can be serious at times.XP

Ok, I'll end it here. Still have some things to do!

Zai jian (see you again/bye)!
Hannah

Sunday, November 9, 2008

Pameelee... :)

Bloggy! Nakakatawa lang yung araw ngayon. Kagagaling ko lang sa simbahan at sa mall kasama ang pamilya ko, yung normal na ginagawa namin mula pa noon. Naghahanap kasi kami ng projector. Gusto raw kasi gumawa nina Mommy ng home theatre (pambahay na pinilakang-tabing --> ANO RAW?!? Hahaha...). O basta yun. Keri lang. Hahaha... Sa totoo lang, pabor ako, para naman mapilitan na akong manood ng mas maraming bagong pelikula. Naaalala ko kasi yung sinabi ng kaibigan ko sa gitna ng kanyang pagkakilig habang nagkekuwento sa akin eh: "Err… Hennuh (oo, ganyan. Conyo yun eh. Pati nga ako nahahawa at Enuh [Ana] ang natatawag ko sa kanya pag magkasama kami)… You should watch more [foreign] movies, ok [kailangan mong manood ng mas maraming pelikula, ha?]? Ginawan pa nga niya ako ng talaan ng mga pelikulang dapat kong panoorin. Hahaha…

Ok… So pagkatapos tumingin ng mga kailangang bilhin, kumain na naman kami. Oo. Pagkain. Lagi namang kumakain eh. Kapag kasama si Daddy, hindi ako nagugutom. Bago pa kasi ako makaramdam ng gutom, gutom na sila't naghahanap na ng pagkain. Kaya nga ako tumataba dahil sa kanila. Eh syempre kapag nandiyan na ang pagkain sa harap mo at nakikita mo na silang kumakain, sino ba naman ako para tumanggi diba? Naiisip ko kasi lagi na sayang naman yun. Parang may hindi ako "naranasan" kapag hindi ko kinain yun. Parang mas magiging "experienced" [sa pagkain] ang mga kapatid ko kaysa sa akin. Hahaha… Syempre di naman ako papayag nun. Hahaha… Talking about greed.XP Isa pa… Masarap talagang kumain eh… Anong gagawin ko?XD

Sa Chinese restaurant (paborito ko ang Chinese food at Japanese food… At Italian food… At… Uhh… O sige… Paborito ko na ata lahat), nagkekuwento ako tungkol sa ginagawa kong pag-eehersisyo araw-araw nitong nakaraan bakasyon. Sinasabi ko kina kuya na nalulungkot ako dahil pakiramdam ko hindi naman ako pumapayat (oo, tumaba ako nang bonggang bongga. Hahaha… Kaya pakiramdam ko kailangan kong bantayan nang mabuti ang aking timbang).

Sabi ni Daddy baka kailangan ko pa raw maghintay ng isang buwan bago ako makakakita ng malaking pagbabago sa aking timbang. Sumingit naman si kuya at ibinidang madali lang daw ang pagbabawas ng timbang. Sabi niya pa nga, "Ako nga isang linggo lang, 10 lbs na iginaang ko. Madali lang yan. Lunch [tanghalian] lang at dinner before six [hapunan bago mag-ikaanim nang gabi]."

Sabi ko, "Ano? Eh kapag hindi ka nag-breakfast [nag-almusal], diba mas magugutom ka nun? Nabasa ko yun sa… (tuluy-tuloy na pagsasalita at pagkain)"

Sagot niya, "Hindi. Basta kontrol lang yung kinakain mo. Konti lang yung sa lunch. Mga 2 cups."

Nagitla ako sa sinabi niya.

2 CUPS?!?

2 CUPS?!?

Pati sina Daddy, Gian, at Mommy, nagulat sa sinabi ni Kuya. Hahaha… Nabilaukan pa nga ata ako nun sa katatawa. Sobrang seryoso kasi nung pagkasabi eh at sobrang feel na feel pa niya yung pagka-diet expert tapos…

2 CUPS?!?

Eh kahit naman matakaw ako yung 2 cups ay… SOOO MUCH… na para sa akin. HAHAHA…

Wala lang… Sharing. :)

Habang kumakain kami naisip ko, masuwerte ako sa pamilya ko. Alam ko hindi kami perpekto pero wala lang… Ang saya. :)

Si Daddy… Naisip ko kanina habang kumakain at nakikipag-usap tungkol sa mga specs ng mga high-tech na kasangkapan… Paano kaya kung iba ang tatay ko? Kung hindi enhinyero (err… engineer na lang.XD Patawad) si Daddy, wala sigurong magaling na magsasabi ng mga depirensya sa kotse, sa kuryente, at sa kung anu-ano pang may kinalaman sa agham, lalo na sa pisika. Wala sigurong magaling na magsasabi kung ano ang mas maganda, praktikal, at magaling na features ng isang gadget kumpera sa iba pa. Yung mga ganun… :) Siguro rin… PAYATOT AKO. Kasi walang pagkain. T_T Walang tsokolate. Walang Lychee jellyace. Walang Cream-O. Walang jump foods/chuchirya [junk foods/chichirya]. Walang prutas. Walang pagkain… Wala… Wala... T_T O hindeeeeeh… Hindi ko kaya.
Walang nagpapakalma kapag natetensyon na lahat. Walang… Basta… Hindi masaya. :s

Si Mommy naman, pag hindi siya… Siguro mas matigas ang ulo ko. Hahaha… Kasi wala akong "katapat". Wala akong salamin. Magkapareho kasi kami halos ng ugali eh. Kaya pag nagtampo ang isa sa amin, mahirap. Gaya nga ng sabi nila, galit ang magnanakaw sa kapwa magnanakaw… Hindi naman kami magnanakaw…XD Siguro mas magandang sabihin… Ano ba? Galit ang maganda sa kapwa maganda? Hahaha… WOOOSH. Yabang. Biro lang po. :) Yung seryoso na… Hmm… Basta pareho kami ng ugali kaya pag may problema mas nakikita ko ang pangangailangan sa aking magpakumbaba. :) Kung hindi rin siya… Wala akong mapagsasabihan ng mga "girl thing" na pangyayari. Hahaha… Kulang ang puwersang magtutulak sa akin upang maniwala sa aking sarili at gawin ang mga bagay na kinatatakutan kong gawin.

Si Kuya… Hmmm… Pag hindi siya ang kuya ko, wala akong kaaway! Hahaha… Walang magtatiyagang maghatid at magsundo sa akin sa paaralan. Walang magluluto ng masarap na pagkain kapag hindi ko gusto ang ulam. Walang mangungulit kapag ayaw ko ng may nangungulit.XP Wala akong kuya… :s

Si Gian, kapag wala… AKO ANG BUNSO. Nyahaha… Wala akong kapatid na magkekuwento ng mga nangyayari sa buhay niya. Mas nakakapagsabi kasi siya sa akin kaysa kay Kuya. Alaskador kasi si kuya eh. Ako… Minor alaskador lang. Hahaha… Hmm… Wala akong kausap tungkol sa pagtugtog ng mga instrumento. Wala akong katabi sa pagtulog (matatakot na naman ako dahil malaki masyado ang kama. :s). Hindi ako magiging ate. Noong bata kasi ako, pakiramdam ko ako ang laging pinakabata sa mga grupong sinasalihan ko kaya ginusto kong magkaroon ng kapatid para may tatawag sa akin ng "ate".

Si Lola!!! :D Lola's girl ako, lalo na noong bata ako. Hindi ako sasama kina Mommy kapag hindi kasama sina lolo at lola. Kapag hindi ko siya lola, wala akong makikiliti at makukulit kapag wala akong magawa. Hahaha… Wala akong maiiyakan kapag nalulungkot na ako at wala pa sina mommy. Walang masarap na ulam araw-araw [lalo na yung NILAGA at TINOLA! :9]! Walang iiyak sa tuwa kapag awa ng Diyos ay may mga tagumpay akong nakakamit. Hahaha… Minsan kasi binibiro ko yung mga tao sa bahay kapag hindi ko masyadong nakita na masaya sila sa mga nangyayari. Tinatanong ko kung bakit ganun lang reaksyon nila at kung bakit "wala man lang bang tears of joy or something diyan???". Tapos bigla na lang luluha yung lola ko sa tuwa (o tawa?XP) at sasabihing masaya siya para sa akin. :')

Mga larawan... Hihihi... Si Lola hindi nakasama sa Disneyland. :( Ito lang yung larawan naming 2 na madali kong nahanap dito sa PC kaya... Ito na lang ilalagay ko!XD

Photobucket

Photobucket

Marami pang "kung wala… hindi..." eh. Medyo mabababaw na mga dahilan lang din ata ang mga nailagay ko rito.XD Marami pa rin akong mga kamag-anak na sobrang malapit talaga ako. Siyempre kulang ang tibay ng keyboard ko para maisulat ko iyon. Kulang din ang oras. Hahaha… Basta… Kung wala ang pamilya ko o kung hindi sila ang kapamilya ko, pihado, hindi ako si Hannah.

Saturday, October 25, 2008

Ang Hirap Naman...

gumawa ng desisyon kapag wala namang tama at wala namang mali sa mga pinagpipilian mo.

Minsan tuloy mas gusto ko na lang na sa lahat ng bagay may tama at mali. Mas madali kasi iyon. Dahil sa mga ganoong sitwasyon, alam mo na agad kung ano ang DAPAT piliin. Parang nagiging isang default decision na ang piliin kung ano ang tama.

Haaay... Nakausap ko ngayong araw sina Jedyne at Kathleen, dalawa sa mga kaklase ko mula pa noong unang taon ko sa kolehiyo. Magkaiba sila ng pananaw ukol sa bagay na "pinoproblema" ko ngayon ngunit pareho lang sila ng tinanong sa akin...

IKAW, ANO BA TALAGANG GUSTO MO?

Hmmm... Ang simple ng tanong diba? Pero nakakatawa lang na hirap na hirap akong sagutin yan ngayon. O siguro may ayaw lang ako aminin sa sarili ko (gaya nga ng sabi ni Jedyne. O... O... Di ko alam. Sa nahihirapan ako eh, pakialam mo ba...





Biro lang. :)

Hay... Lagi namang di ko alam eh... :(





Oo nga pala...

Ito ang mga bagay na pinag-iisipan ko ngayon... Mga sinabi ng dalawa kong kaibigan.
Ilan sa mga napag-usapan namin... Mga bagay na pulit-ulit na lumilitaw sa aking isipan. Ilalagay ko rito. Baka sakaling kailanganin ko ulit pagtanda ko, kaya gagawin kong paalala.(NOTE: Ilalagay ko ang ilang bahagi para naman may "entertainment". Baka kasi wala rin namang makaintindi nito maliban sa dalawa kong kaibigan na ito, kaya mas mabuti pang tawanan niyo na lang... Para magkaroon ng silbi ang mga ito para sa inyo. )

Jedyne Tejada: oo ganyan din ako no
Jedyne Tejada: pero wala langgggg
Jedyne Tejada: narealize ko kasi
Jedyne Tejada: hindi yun ang gusto ko
Jedyne Tejada: kaya ikaw
Jedyne Tejada: ano ba ang gusto mo
Jedyne Tejada: or pwd ding
Jedyne Tejada: ano ang MAS gusto mo

Hannah: yun nga eh
Hannah: gusto ko ng music
Hannah: HAHAHA
Hannah: ang pangit diba
Hannah: gusto ko ng languages
Hannah: pero hindi english
Hannah: HAHAHA
Hannah: haaaaay
---------------------
Hannah: pakiramdam ko hindi
Hannah: hindi sapat na panghihinayang ang maging dahilan ko para ituloy yun diba?
Hannah: nakakainis lang na hindi pagkatuto naiisip ko lahat ngayon
Hannah: naiisip ko habang kausap kita...
Hannah: ang pagiging kritikal naman puwedeng matutunan sa labas ng classroom
Hannah: tapos kung gusto ko naman sanayin ang sarili ko kung paano magbasa ng napakahabang mga babasahin... madali lang...
Hannah: basahin ko yung buong libro sa finance o kaya sa ls
Hannah: HAHA
Hannah: ano ba yan
Hannah: sorry
Hannah: ang corny
Jedyne Tejada: may libro ka na?! bwahahahah it's over.
Jedyne Tejada: well oo totoo yan
Hannah: wala noh
---------------------------
Hannah: o diba
Hannah: ang t*nga
Hannah: hahaha
Hannah: tinanong pa kita
Hannah: alam ko naman pala mga nararamdaman ko
Hannah: *spanks her mouth* sorry sa word
Hannah: naiinis lang ako pag ganito ako
Hannah: kung meron lang subject na nagtuturo kung paano gumawa ng desisyon, itetake ko yun
Hannah: haaaaaaaaay
Hannah: :(
Hannah: something worthwhile...
Jedyne Tejada: alam moooo
Jedyne Tejada: minsan kelangan mo rn ng kausap
Jedyne Tejada: para marealize mo or para magmaterialize ung mga nararamdaman
Jedyne Tejada: minsan kasi ayaw lang natin aminin sa sarili natin

Jedyne Tejada: pero ikaw
Hannah: ganon?
Jedyne Tejada: malay mo biglang gusto mo pala
Hannah: tama kaaaaa
Hannah: paano ba malalaman kung gusto?
Hannah: AHAHAHA
Hannah: what a question
Jedyne Tejada: well alam mo lang yata
Jedyne Tejada: minsan baka [pagkagising mo
Jedyne Tejada: something like that
Jedyne Tejada: :))
Hannah: hahaha
Jedyne Tejada: seryoso

--------------------------------------------
Hannah: ang hirap ng maraming gusto
--------------------------------------------
Hannah: nyek
Hannah: ano ba
Jedyne Tejada: oo pero the more you hate, the more you love
--------------------------------------------
Jedyne Tejada: o so ano na
Jedyne Tejada: ano nang plano mo
Hannah: na...
Hannah: hindi ko na itutuloy...
Hannah: ?
Hannah: hahaha
Hannah: hayyy
Jedyne Tejada: ipagdasal mo rin sigurooooo
Hannah: oo noh
Hannah: pinagdarasal ko nga
Jedyne Tejada: well wala kang dapat ikahinayang kung di mo talaga gusto
-------------------------------------------
Jedyne Tejada: una sayang pera
pangalawa sayang panahon
pangatlo may pwede ka pang gawing mas mabunga
kaya, palalimin mo pa ang iyong pagmumuni
upang mas bumunga ang karanasan

-----------------------------------------
Jedyne Tejada: rumelax ka muna hannah
baka rn masyado ka nagwoworry
sabi nga ni jope
kelangan naman magrelax
alagaan ang sarili
alagaan ang katawan
dahil tayo mismo ang ating katawan.




Kathleen: minsan talaga, may mga bagay na puwede kang mag-go go go.
May mga bagay na kailangan kang mag-"back-off".

-----------------------------------------
Hannah: Ha? Pakiramdam ko na sa tanong mo na "ano ang law?" may hinahanap kang truth. May GUSTO ka pa rin nun, ibig sabihin.
-----------------------------------------
Kathleen: Isipin mo kung ano talaga ang gusto mo. Ang MAS gusto mo.


MAS gusto... Dasal... Ipagdarasal ko na lang ang lahat nang ito.

Hay... Lord, Kayo na po bahala sa akin.

Salamat muli sa aking mga kaibigan.

Friday, October 17, 2008

Human

Yay! I have my new blog layout. Finally! Thanks to google. LOL. :)

Ahhhh... It has been a very tiring and challenging sem for me.
So many things happened.
Many people laughed.
Many people cried.
Lots of them were born.
Lots of them died (literally :( ).
All of them seem very close to my heart
Or have at least touched my life in one way or another
There were times when I'd feel scared because I don't want certain things to happen to me like it happened to them.
However, there were times too when I'd simply wish I was like them.

*sighs* This is so funny. I'm trying to sound poetic. Hahaha... ENOUGH.
Laaaah... Actually, I just want to express myself without using too many words (Because I don't want to think too much.XD The left (?) side of my brain seems to be working doubly hard that I only see words instead of pictures inside my head). But really... This sem has been a rollercoaster ride. In fact, THIS YEAR has been one, but I'll save that for my year-ender post. Hahaha... I still have approximately 3 months before I get to say hello to year 2009.

Haaay... Life... Sometimes I don't know how to feel about it anymore. There are days when I don't know if I should be happy or sad... bubbly or gloomy... hopeful or pessimistic... Aiyo... I guess I'm just afraid to feel things. STILL afraid to feel things.

But honestly, I think I've grown a lot compared to who I was before. I'm more optimistic and more straight-forward in expressing my feelings. More relaxed and lighthearted.

But not that much... yet... Hahaha...XD I'm still learning.

However, if there's one thing I'm really happy of discovering these past 6 months, I'd say it's my determination. I never thought I'd be able to experience what I am going through right now. They're actually not part of my plans (SO NOT PART OF MY PLANS...), but I guess that's what makes life exciting and meaningful - when things go out of control. They make you strive harder because you're forced to get on your feet and fight. They make you realize your capabilities and limitations. They remind you that you can always do more (hmm... is it really "always"? still thinking about it till now).

Most importantly, they make you feel more human. :D

[This post seems to be "bitin" (Haha, conyo), but I couldn't think of anything else to say. My head's been aching the whole day.XD Nevertheless, I'll post this]